„Sierpień,
światłocień zmierzchów
z brzoskwini i cukru,
w wieczorze, niczym w owocu,
tkwi słońce na kształt pestki.”
Federico Garcia Lorca

Miesiąc spadających gwiazd kojarzy się ze spełnianiem marzeń. Perseidy, leniwie sunące po sierpniowym, wciąż jeszcze letnim niebie, mają w sobie magię, jaką ma dla mnie jeszcze jedynie najciemniejszy miesiąc roku, grudzień. Wpatrując się w rozjarzone gwiazdami niebo nieraz marzyłam…

Pragnienia realizowały się w stosownym czasie, ale i często wtedy, gdy już o nich nie pamiętałam. Częściej nie spełniały się wcale, a czasem spełniły się, gdy dochodziłam do wniosku, że lepiej byłoby, gdyby nigdy nie zostały w myślach wykreowane.

O niektórych marzeniach, które się ziściły, napisałam tutaj: Lipiec. Pora spełnionych marzeń.

W tym roku chcę znów wysłać w kosmos wiązankę marzeń i podziwiać „łzy świętego Wawrzyńca” delektując się pyszną kawą i chrupiąc najlepsze na świecie biszkopty z piekarni oddalonej ode mnie kilkaset kilometrów.

Pomyślę przy tym słowami poety:

„Popatrzcie, ileż gwiazd na niebie dzisiaj,
a każda dobra jest jak matki uśmiech –
i szumi wiatr, i polski sierpień skrzy się
i człowiek musi długo marzyć, zanim uśnie”
Konstanty Ildefons Gałczyński

Zachwycanie się lśniącymi na ciemnym niebie meteorami to tylko jedna z zaplanowanych na sierpień radości.

Poniżej lista pozostałych:

• wybrać się do kina plenerowego przynajmniej w jeden weekend
• w zwykły dzień pojechać wczesnym rankiem na Jasne Błonia, kupić kawę, wegańskie samosy i najlepszą na świecie (francuska odpada w przedbiegach) bagietkę w Cafe Rower, a potem delektować się  niespiesznie pysznym śniadaniem na ławce z widokiem na platanową aleję
• regularnie stosować masaż twarzy, ze szczególnym uwzględnieniem metodą gua sha
• poddawać się codziennie wieczorem refleksoterapii (choć ból jest okrutny), bo przynosi dobre efekty
• ogłosić sierpień miesiącem alg i stosować regularnie w postaci maski  na twarz raz w tygodniu
• zadbać o zdrowie (badania profilaktyczne u ginekologa to obowiązek każdej kobiety, więc pamiętajmy o nim i dbajmy o siebie!)
• słuchać jak najczęściej wieczornych koncertów świerszczy na łące pod lasem
• spacerować wśród pól i chłonąć widok dojrzałych zbóż
• cieszyć się każdym drobiazgiem, witać dzień z uśmiechem i pamiętać, że :

„Radość jest naszym naturalnym stanem,
ale wymaga świadomości i nieustającej pielęgnacji.”
Agnieszka Maciąg

Katisha